گزیلیتول
گزیلیتول ( قند چوب )
فرم الکلی زایلوز(گزیلوز) است و به عنوان شیرین کننده در آدامس ها و غذاهای رژیمی استفاده می شود.
الکل های قندی در غذاهای بدون قند ، آبنبات ها ، کیک ها و آدامس ها و نوشیدنی های رقیق استفاده می شوند و در تولید غذاهای خانگی به مصرف نمی رسند.
زایلیتول تقریباً به شیرینی ساکارز است اما نسبت به آن ۳۳ درصد کالری کمتری دارد و به عنوان شیرین کننده دیابتی استفاده میشود. زایلیتول بر خلاف دیگر شیرین کنندههای طبیعی یا مصنوعی، به گونهای فعال برای سلامت دندانها مفید است و حتی مصرف مداوم آن امکان پوسیدگی دندانها را تا یک سوم کاهش میدهد و همچنین سبب جذب مجدد مواد معدنی توسط مینای دندانها میشود که استحکام دندانها را افزایش میدهد.
زایلیتول به طور طبیعی و در غلظتهای پایین در الیاف بسیاری از میوهها و سبزیجات یافت میشود، و میتواند از انواع توتهای مختلف، جو، و قارچ، و همچنین به عنوان یک ماده فیبری خشک از پوسته ذرت و تفاله نیشکر استخراج شود. با این حال، در تولید صنعتی زایلیتول از زیلان (به انگلیسی: Xylan)، نوعی همی سلولز که از سختچوبها استخراج میشود استفاده میشود که طی فرایند آبکافت زیلان به گزیلوز تبدیل شده و سپس طی فرایند هیدروژنه کردن به زایلیتول تبدیل میشود.
فرمول مولکولی | C5H12O۵ |
جرم مولی | ۱۵۲٫۱۵ g mol−1 |
چگالی | 1.52 g/cm³ |
دمای ذوب | 92–96 °C |
دمای جوش | 216 °C |
انحلالپذیری در آب | ~ 1.5 g/mL |